Лем вам сміх у голові. Найсмішніші анекдоти тижня
Встрічаются два куми, обсуждают, ко де новості узнає:
– Я в Інтернеті читаю. У телевізорі правду не кажут. Ото пуста трата часу.
– Но як тобі казати. У дечому ти правий. У Інтернеті мож си даже убрати, у яку правду вірити.
***
Їде Цильо у маршрутці в Ужгороді і книжку читат. На однуй із остановок пудсідат рядом чоловік. Познакомилися. Тот представився Сергійом і звідат Циля:
– А што такоє інтересноє ви читаєте?
– Книгу по логіці, – гордо каже Цильо.
– Аа… А што ото такоє? – інтересуєся Сергій.
– Зараз вам поясню. Вот є у вас шваблики?
– Но… є.
– Значит, ви курите. А раз курите, значит і п’єте. Раз п’єте, значит – у вас є гроші. Раз гроші є, значит – з дівками встрічаєтеся. А раз дівок маєте, значит ви не імпотент. Логічно?
– Ха. Логічно! – порадувався Сергій і уйшов на слідующуй остановці.
Пройшов пару шагу і встрітив знакомого.
– Іване! Хочеш, я тобі розкажу, што такоє логіка?
– Но давай заінтересувався чоловік?
– У тебе шваблики є?
– Нєт.
– А зажигалка?
– Тоже ниє!
– Значит, ти імпотент!
***
Поженинился двоє закарпатцю. Перша брачна нуч. Молодий поняв, што його жона уже була з кимось до нього і пробує з нив спокуйно і культурно поговорити.
– Маріко. Я тебе дуже люблю. Но мушу тя зазвідати. Уповіш ми, будь така добра, а тобі невже ся зовсім не хотіло дівков уддатися?
– Канєшно ся хотіло, Феріку. Я дуже старалася. Страшно м ся старала. Но ти же розумієш, што у 13 году ще не розписуют.
***
Сидит на набережнуй в Ужгороді на лавиці молода студентка і дуже реве. Пудходит до ниї чоловік і звідат ї, што ся стало.
– У мене сумку вкрали, – каже она.
– У нюй, майже, були гроші, телефон, якісь дорогі вещі…
– Нєт.
– Усі дорогі вещі в мене дома, кошельок у куртці в жебі, а телефон вобще в руках держу, не видите?
– Но а што товди ревете? Не розумію вас!
– У ташці в тя такий бардак був, што ви си не представляєте! Мені дуже ганьба! Што за ня тот злодій тепер подумат!
***
Закарпатка кричит чоловікови із ванної:
– Любимий, дай мені свуй шампунь!
– А нашто, у тебе же свуй є?!
– Пак є, айбо на мойому написано, што ун для сухого волосся. Я лем тепер учитала. Так што вже не годнам ним мити, бо голову намочилам.
***
Донька-студентка приїхала на літо думу до мами і розказує плани на будущоє:
– Велосипед хочу си купити. В Ужгороді всякі велопробіги ся проводять, буду і я в них участвовати.
Мати нич ся не розуміє і начинає поучати дівку.
– Ти вже не дітина. Який біціглі! Які пробіги! Тобі вже треба думати, як коляску куповати!
– Мамко! Та што ти кажеш! Хочеш, оби всі цімборашки надомнов ся сміяли? Но представ си лем. Як ото я в колясці буду виглядати!
