Лем вам сміх у голові. Найсмішніші анекдоти тижня
Ідуть малий Піштіко з мамов думу з вароша.
«Ма… я наступив тьоті на ногу, – розказує малий. – Попросивим пробачення, а она ми за ото конфету дала!»
«Який ти молодєц! – хвалит мати сина. – А ти юй хоть подяковав?»
«Нет, – сердито буркнув Піштіко. – Я юй наступив на другу ногу. Но она мені більше нич не дала!»
Першокласник Цильо прийшов думу і розказує нянькови, што го там навчили:
«Нам розказовали, што кой був голодомор, людям хліб по карточках лем видавали!»
«Но! Добре! А ти всьо поняв?»
«Та де там, – утвічат малий. – Я нич не поняв. І тепер не розумію, як тот хліб із банкомата випадав, кой там дірка така маленька!».
***
Послє операції Петро удкриват очи і видит коло себе чоловіка у білому халаті:
«Добре, што всьо ся кончило, – каже ун. – Но об’ясніт ми, як ото могли довірити мене оперовати молодому студентові?»
«Студентам тоже ся треба вчити, набивати руку. А ваш случай дуже інтересний!»
«Но пане дохтор, послухайте!»
«Слухаю… лем я не дохтор, а апостол Петро!»
***
Молодий студент Мітьо ладився на свіданіє. Но перед тим забіг у аптеку презервативи купити.
Пудошов до прилавка і каже аптекарьови:
«Один презерватив, будьте добрі, дайти ми. Маю ся встрітити з дуже файнов дівков. Думаю, пригодитися. Она ня в гості покликала нині вичур!»
Аптекарь принюс. А Мітьо подумав мало і добавлят:
«Дайте ми ще один. У неї сестра є. Може ми ще штось упаде!»
Аптекарь ще один принюс.
А хлопець і дале не йде гет. Каже:
«Знаєте, я ще один возьму. У ниї і мати файна, я видів її фотку у Фейсбуці. А вдруг ми по-крупному повезе?!»
Аптекарь без слов дає три презервативи. Мітьо розчитався і пушов.
Як стемніло, удправився ун у гості до дівки. Но сидит там ні живий, ні мертвий. Нич не говорит, лем очима кліпає.
Після вичирі Настя го звідат:
«Ти што такий скромний. У мене батьки нормальні. Чому не говоривись із ними. У тебе ся штось стало? Розкажи ми».
Мітьо ледве з себе удавив:
«Усьо нормально. Просто я не знав, што твуй нянько аптекарьом робит!»
***
Приїхала до закарпатця тьоща. Сіли за стул. Повечеряли, дале батьки пушли в команату спати, а онук ся ще лишив із бабов. Звідат стару:
«Бабко, а ти сама до нас приїхала?»
«Сама, Митрику, а што?», – каже баба.
«Просто нянько казав, што опять тя чорти принесли!»